KYK’de Nasıl Yazılır? Bir Başvuru, Bir Hikâye, Bir Umut
Bazı hikâyeler bir kalemle başlar, bir ekran karşısında titreyen parmaklarla yazılır. Bugün sana öyle bir hikâye anlatacağım… Bir KYK başvurusunun ardında, sadece birkaç kelimelik bir yazı değil; umut, hayal ve biraz da insanın kendisi vardır.
Bir Eylül Sabahı
Eylül sabahıydı. Üniversite sonuçları yeni açıklanmış, ülkenin dört bir yanında bavullar hazırlanıyordu.
Ayşe, elinde kahvesiyle bilgisayarın başına oturdu. Ekranda bir soru: “KYK’de nasıl yazılır?”
Sorunun basit gibi görünmesi onu gülümsetti. “Ne kadar zor olabilir ki?” diye mırıldandı.
Ama sonra düşündü. Bu sadece bir yazım meselesi değildi. KYK onun için yeni bir hayatın kapısıydı. Ailesine yük olmadan okuyabilmenin, kendi ayakları üzerinde durmanın adıydı.
Yan odadan babasının sesi geldi:
— Kızım, başvuru tamam mı?
Ayşe derin bir nefes aldı.
— Henüz değil baba, nasıl yazıldığını öğrenmem gerekiyor…
Strateji Adamı Emre Sahneye Giriyor
Aynı gün, başka bir şehirde, Emre de aynı ekranın karşısındaydı. Ama onun yaklaşımı biraz farklıydı.
“KYK, yani Kredi ve Yurtlar Kurumu. Mantıken ‘KYK’de’ değil, ‘KYK’de mi, KYK’da mı?’ diye düşüneceğiz. Harf uyumuna göre değişir,” diye mırıldandı.
Her zamanki gibi stratejik bir kafa yapısıyla konuya yaklaşıyordu. Emre için mesele duygusal değil, tamamen teknikti.
Dil bilgisi kuralı netti:
Sessiz harf uyumuna göre “K” harfi serttir, bu yüzden “KYK’de” değil, “KYK’da” olmalıydı.
Ama Ayşe’nin gözünden bakıldığında, mesele bu kadar düz değildi.
Ayşe’nin Empatik Dünyası
Ayşe, başvuru sayfasındaki her kelimeyi bir anlamla dolduruyordu.
Onun için “KYK’da kalmak” demek, yalnız geçen akşamların ardından oda arkadaşlarıyla dertleşmekti.
Birlikte kahkaha atmak, sınav öncesi sabahları sabırla beklemekti.
Bir anda parmakları klavyede durdu.
“KYK’de mi yazılır, KYK’da mı?” diye düşündü.
İçinde bir ses “önemli olan nasıl yazıldığı değil, nasıl hissedildiği” diyordu.
Ama içindeki mantık sesi de fısıldadı: “Duygu güzel de, kural kuraldır.”
İşte o anda Emre’den bir mesaj geldi:
> “Ayşe, baktım da doğrusu ‘KYK’da’. Sert ünsüz kuralı var. Yazım yanlışı olmasın.”
Ayşe gülümsedi.
> “Teşekkür ederim Emre. Senin stratejin olmasa, ben duygularımla cümle kurmaya devam edecektim.”
Birlikte Yazılan Cümle
O gece Ayşe, başvurusunu tamamladı. Ama o ekrana yazdığı her kelime, bir duvar yazısı gibi kazındı hayatına.
> “KYK’da kalmak istiyorum.”
Basit bir cümleydi.
Ama içinde onlarca duygu, yüzlerce umut vardı.
Belki de bu yüzden dil bilgisi kurallarından öte, hayatın harf uyumu önemliydi.
Ertesi gün Emre’den bir mesaj daha geldi:
> “Başvurun kabul olursa, ilk kahveyi ben ısmarlıyorum.”
> Ayşe cevapladı:
> “KYK’da olur ama — doğru yazdım bak!”
İkisi de güldü.
Bir harfin, iki genç arasında nasıl bir köprü kurabileceğini o an anladılar.
KYK’de mi, KYK’da mı?
Dil kuralına göre doğrusu “KYK’da” şeklindedir.
Çünkü “K” harfi sert bir ünsüzdür ve bu durumda “de” eki “da” olarak yazılır.
Tıpkı “okulda”, “bankada” ya da “yurtta” derken olduğu gibi.
Ama gel gelelim, bazen bir kelimenin doğru yazımı kadar doğru hissi de önemlidir.
Ayşe’nin hikâyesinde “KYK’da” sadece bir kurum değil, bir dönüm noktasıydı.
Bir genç kızın kendi hayatına attığı ilk imza…
Son Söz: Hayatın Harf Uyumu
Hayatta bazı kelimeler sadece sözlükte değil, kalpte yer eder.
“KYK’da” demek, bir kapının aralanmasıdır.
Kimi için bir oda, kimi için bir özgürlük simgesi…
O yüzden bir daha “KYK’de nasıl yazılır?” diye sorduğunda, sadece klavyeye değil, kalbine de danış.
Çünkü bazen doğru cevap sadece harfte değil, histe gizlidir.
Peki sen? KYK’da mı kaldın, yoksa hayalini hâlâ mi kuruyorsun? Yorumlarda buluşalım — belki de senin hikâyeni birlikte yazalım…